Manifesto

In this way, philosopher and scientist Peter Kropotkin gets to the very heart of anarchism: as a theory and a practice, anarchism aims toward a society without top-down government, a state, laws, or rulers. Yet anarchism is not merely a critical attitude towards authority. It is also a form of living that strives for individual freedom, collective harmony and equality that can be realised in the very absence of authority. But Kropotkin’s definition of anarchism is dense and raises a number of questions: How is harmony in society possible without top-down government? What exactly is social ‘harmony’ anyway? What do free agreements between individuals look like and how do they function? What about people who don’t hold up their end of an agreement? Kropotkin, of course, answers these questions in detail throughout his works. 

But we can’t expect everyone to spend dozens of hours of their lives familiarising themselves with the completed works of Kropotkin. We have jobs, families, and hobbies that already take up most of our time. Even if we did all decide to become Kropotkin scholars in our spare time, what makes Kropotkin so special? If we want to understand anarchism, shouldn’t we also read everything by other anarchists like Bakunin, Proudhon, or Stirner? This would be absurd. Besides, these anarchist thinkers wrote during the 19th century, and although their works contain fascinating discoveries and insights, some parts are outdated, others inaccurate or incorrect. In short, we can’t all become full-time philosophers in order to become anarchists. 

Our main goal for The Anarchist Lantern is to present and explain anarchism in everyday language as a philosophy and political movement. Away from the ivory tower of academia, we want to translate what we have learned in our years of research into a form that can be understood without an academic background. In this way, we want to combat common misconceptions about anarchy, politics, and even human nature. But most importantly, we want to give people access to anarchist philosophy as a tool for understanding current events and their social, political, and economic situation in such a way that they can actively work to change it. 

There is much work to be done. We believe that there are things that are fundamentally wrong with contemporary society: poverty and alienation, war, oppression, our effect on the climate, and so on. These problems can be diagnosed and treated, if not cured, by assuming a critical attitude in our theory and practice towards all forms of authority. Anarchism is such an attitude. As anarchists, we oppose, for instance: the capitalist mode of production, imperialism, racism, and patriarchy. We are not trying to sell snake oil; anarchism is no cure-all for every problem society faces. But it can be an alternative way of seeing and acting in the world that can help us create, not a utopia, but a more just, equal, and free society. And so besides making anarchist theory accessible and digestible, we want to make it appetising.

Ons Doel

Op deze wijze raakt filosoof en wetenschapper Peter Kropotkin het hart van het anarchisme: anarchisme richt zich als een theorie en praktijk op een samenleving zonder top-down regering, staat, wetten, of heersers. Maar anarchisme is niet enkel een kritische houding tegenover autoriteit. Het is ook een vorm van leven die streeft naar individuele vrijheid, gemeenschappelijke harmonie, en gelijkheid, en die juist gerealiseerd kan worden in de afwezigheid van autoriteit. Maar Kropotkins definitie van anarchisme is lastig en roept een aantal vragen op: Hoe is harmonie in de samenleving mogelijk zonder top-down regering? Wat is sociale harmonie sowieso eigenlijk? Hoe zien vrije verdragen tussen individuen er uit, en hoe werken deze? En wat doen we met mensen die zich niet aan deze verdragen houden? Kropotkin heeft deze vragen natuurlijk in detail uitgewerkt in zijn teksten.

Maar we kunnen niet van iedereen verwachten dat ze tientallen uren van hun leven besteden aan het bestuderen van de verzamelde werken van Kropotkin. We hebben een baan, een familie, en hobby’s die al een meerderheid van onze tijd in beslag nemen. Zelfs als we allemaal zouden besluiten Kropotkin-geleerden te worden in onze vrije tijd, wat maakt Kropotkin zo speciaal? Als we het anarchisme willen begrijpen, zouden we dan niet ook van andere anarchisten als Bakunin, Proudhon, of Stirner alles moeten lezen? Dit zou absurd zijn. Deze anarchistische denkers schreven overigens in de 19de eeuw, en hoewel hun werken fascinerende ontdekkingen en inzichten bevatten, zijn sommige stukken achterhaald, andere onnauwkeurig of onjuist. Kortom, we kunnen niet allemaal fulltime filosofen worden om anarchisten te worden. 

Ons hoofddoel voor The Anarchist Lantern is het aandragen en uitleggen van het anarchisme als filosofie en politieke beweging in alledaagse taal. Wij willen ver weg van de ivoren toren der academie wat wij geleerd hebben in onze jaren van onderzoek vertalen tot een vorm die begrijpbaar is zonder een academische achtergrond. Hiermee willen wij veelvoorkomende misvattingen over anarchie, politiek, en zelfs de menselijke natuur bestrijden. Maar bovenal willen wij mensen toegang bieden tot anarchistische filosofie als gereedschap voor het begrijpen van actuele gebeurtenissen en hun eigen sociale, politieke, en economische toestand. Alleen vanuit begrip kunnen wij deze toestanden beïnvloeden.

Er is veel werk te doen. Wij zijn van mening dat er dingen fundamenteel mis- zijn met de hedendaagse samenleving: armoede en vervreemding, oorlog, onderdrukking, onze invloed op het klimaat, enzovoorts. Deze problemen kunnen wij diagnosticeren en behandelen, dan wel niet genezen, door in onze theorie en praktijk een kritische houding aan te nemen tegenover alle vormen van autoriteit. Anarchisme is zo’n houding. Als anarchisten verzetten wij ons bijvoorbeeld tegen de kapitalistische wijze van productie, imperialisme, racisme, en het patriarchaat. Wij proberen geen kwakzalverij te verkopen; anarchisme is geen wondermiddel voor elk probleem waar onze samenleving mee te maken heeft. Maar het kan ons wel de wereld op een andere manier laten zien en behandelen, en op deze manier kan het ons helpen om misschien niet een utopia, maar wel een meer rechtvaardige, gelijke, en vrije samenleving te scheppen. Wij willen dus anarchistische theorie niet enkel toegankelijk en verteerbaar, maar ook aantrekkelijk maken.